Przykładem argumentu z oburzenia jest mówca lub pisarz, który polega na ich osobistej, subiektywnej i jawnie negatywnej reakcji na sytuację jako środka przekonywania innych do akceptacji swojego punktu widzenia. Mówca może na przykład powiedzieć: "Byłem wściekły na zarzuty mojej firmy, gdy nie zareagowali na moją skargę, i wszyscy powinniśmy uczynić to priorytetem, aby zastąpić tych ludzi". Byłoby to uznawane za nieakademicką i niewłaściwą formę retoryki, zwaną błędem etycznym, ponieważ opiera się na przekazywaniu osobistego poczucia oburzenia rozmówcy na innych w celu uzyskania ich wsparcia.
Argument z oburzenia uważany jest za niewłaściwe urządzenie retoryczne, ponieważ nie przewiduje widowni lub słuchacza formułowania własnych wniosków. Chociaż odwołanie emocjonalne jest uznawane za uzasadnione urządzenie retoryczne, zwane "patosem", to bez uwzględnienia elementów logiki lub etyki w argumencie jest uważane za jedno z trzech retorycznych błędów.
Błąd logiczny występuje, gdy autor lub głośnik nie logicznie wspiera swój punkt widzenia. Istnieje kilka rodzajów logicznych błędów w retoryce, w tym czerwonych śledzi, pospiesznych uogólnień i non sequiturs. Błędy emocjonalne obejmują myślenie grupowe, taktykę pochlebstw i przestraszyć. Oprócz argumentu z oburzenia, błędami etycznymi są kozły ofiarne, ataki osobiste i poczucie winy przez skojarzenie.
