Porównanie kochanka z dużo większymi obiektami fizycznymi, takimi jak róże, księżyc czy klejnoty, jest przykładem Petrarcian zarozumiały. Nazwany na cześć włoskiego poetyckiego poety Petrarki Petrarchan conceit to rodzaj metafory, która wykorzystuje hiperbolę do opisania jakości miłości poety do swojej kochanki.
Znany przykład zarozumiałości Petrarki pochodzi od wiersza Petrarca "Lasciato ai, Morte, senza sole il mondo" lub "Śmierć, opuściłeś świat bez słońca". Petrarka wprowadza zarozumiałość z hiperbolą, czyniąc swoją kochankę promienistym słońcem we wszechświecie. Jej śmierć pozostawiła jego serce zimną i mroczną, tak jak wszechświat bez słońca. Teraz najczęściej opowiadano dowcipy w lekkim wersie, więc Petrarcyan był później praktykowany i doskonalony przez takich poetów, jak Edmund Spenser i William Shakespeare.
Podobnie jak wszystkie metafory, Petrarka wyobraża sobie abstrakcję - w przypadku Petrarki, jego ukochaną kochankę - z konkretnym celem wyjaśnienia, co abstrakcja oznacza w konkretnym kontekście. Tym, co wyróżnia Petrarchan, jest to, że przedmiot metafory jest zawsze porównywany do czegoś szalenie poza skalą. Dalsze użycie przeklętego języka opisuje wyjątkowe cierpienie poety na zwykle nieosiągalnym przedmiocie jego miłości.
