Według rdzennych języków obu Ameryk, mężczyźni Zuni nosili breechcloths lub przepaski na biodrach, a kobiety nosiły do kolan bawełniane sukienki zwane mantami. Zuni mężczyźni zwykle nosili bardzo mało. Ogólnie rzecz biorąc, jedyną odzież, która towarzyszyła ich breechcloths była opaska na czoło. W przypadku obuwia zarówno mężczyźni, jak i kobiety Zuni nosili mokasyny z deerskinów.
W latach 1900, kobiety Zuni zaczęły nosić sukienki w stylu zmian pod tradycyjnymi mantami, aby pomieścić chrześcijańskich misjonarzy, którzy nie sądzili, że tradycyjne sukienki Zuni były wystarczająco skromne. Na przykład sukienki Zuni zapinały się na prawym ramieniu, co oznaczało, że lewe ramię pozostało puste. Aby zasłonić lewe ramiona, kobiety Zuni zaczęły nosić sukienkę w stylu zmiany jako rodzaj bielizny, która była kontynuacją tradycji w czasach współczesnych.
Na specjalne okazje i tańce, kobiety Zuni nosiły manty z szarfą lub legginsami, które były paskami jelenia owiniętymi wokół ich łydek. Oni również pomalowali swoje mokasyny na biało. Ludzie Zuni nie mieli jednak wyszukanych ubrań na specjalne okazje. Zamiast tego malowali twarze i ciała. Zuni są jednak najbardziej znani ze swojej wyszukanej biżuterii, a nie ze swoich ubrań. Tradycyjna biżuteria Zuni została wykonana z turkusu i muszli, które zostały użyte do stworzenia skomplikowanych mozaik, które zostały inkrustowane w srebrną oprawę.
