Kolonie w Nowej Anglii zostały zasiedlone przez purytanów i pielgrzymów, którzy opuścili Anglię, aby uniknąć ingerencji rządu w ich pragnienie wielbienia, jak im się podobało. Wkrótce dołączyli do nich ewangeliccy chrześcijanie, tacy jak prezbiterianie, baptyści i metodyści , który postępował zgodnie z zasadami Wielkiego Przebudzenia. Według Biblioteki Kongresu ruch ten koncentrował się wokół wiary w "nowe narodziny" jako inspiracji głoszeniem Słowa.
Purytanie rządzili w Massachusetts Bay Colony od momentu jej powstania w 1620 roku. Jednak wśród ludności byli dysydenci. Anne Hutchinson, Roger Williams i Thomas Hooker byli wśród tych, którzy zbuntowali się i ostatecznie założyli własne marki protestantyzmu. Williams założył religię baptystów. UShistory.org stwierdza, że Hutchinson i Hooker odegrali kluczową rolę w tworzeniu stanów takich jak Rhode Island i Connecticut, gdzie mogli praktykować to, co uważali za prawdziwszą wersję purytanizmu.
Kolonie Nowej Anglii kwitły pod rządami purytańskimi. Wskaźniki alfabetyzacji były wysokie, ponieważ rodzice chcieli, aby ich dzieci mogły czytać Biblię. Średnia długość życia była większa niż w starej Anglii. Populacja wzrosła dwukrotnie w stosunku do południowych kolonii, co pokazują dane zebrane na stronie UShistory.org. Oskarżono w jego imieniu, że Nowa Anglia wymyśliła dziadków, ponieważ ludzie zaczęli żyć wystarczająco długo, aby poznać dzieci swoich dzieci.
