Etapy rozwoju ego Jane Loevingera najlepiej opisać jako wspinanie się po szeregu kroków prowadzących do góry, z każdym krokiem pozwalającym osobie uzyskać lepszą perspektywę i zobaczyć więcej na świecie. Loevinger proponuje dziewięć etapów rozwoju ego, które zachodzą w życiu człowieka.
Dziewięć etapów Loevingera rozpoczyna się na etapie przedsezonowym. Jest to etap bez ego, w którym dziecko zajmuje się jedynie zaspokojeniem potrzeb. Następny jest etap impulsywny, podczas którego dziecko skupia się na własnych impulsach. W fazie samozachowawczej dziecko zaczyna rozumieć nagrodę i karę i wykorzystuje tę wiedzę do kontrolowania swoich impulsów.
Kiedy dziecko spędza więcej czasu ze swoimi rówieśnikami, wchodzi w fazę konformizmu, podczas którego zachowanie kieruje się potrzebą dopasowania. Gdy dziecko dorasta, wchodzi w etap samoświadomości. Gdy dziecko staje się bardziej świadome samoświadomości, rozumie, że istnieje wiele sposobów postrzegania sytuacji. Jest to przejście do etapu sumienia, w którym jednostka rozwija własne standardy dotyczące swojego zachowania i świata.
Gdy człowiek wchodzi w dorosłość, zaczyna indywidualistyczny etap. Zaczyna rozwijać swoje życie na własną rękę i dalej rozwijać własne standardy jako oddzielne od swojej grupy rówieśniczej. To przechodzi w autonomiczny etap, podczas którego jednostka uczy się, jak radzić sobie z wewnętrznym konfliktem i szanować różnice między ludźmi. Ostatnim etapem jest zintegrowany etap, podczas którego osoba faktycznie zaczyna doceniać różnice w innych.
