Pielgrzymi przybyli do dzisiejszych Stanów Zjednoczonych, aby praktykować własną religię, podczas gdy purytanie przybyli, aby zreformować wierzenia Kościoła anglikańskiego, a następnie rozpowszechnić je. Purytański pogląd był o wiele bardziej regenerujący niż pielgrzymów.
Pielgrzymi po raz pierwszy przybyli do Massachusetts w 1620 roku. Uciekli z Anglii po prześladowaniu za swoje przekonania. Po pierwsze poszukiwali wygnania w Holandii, ponieważ prawa holenderskie były łagodne i pozwalały im swobodnie praktykować swoje ideały religijne. Obawiali się utraty języka angielskiego i kultury, a 100 pielgrzymów zdecydowało się na podróż do Ameryki Północnej. Nie szukali reform religijnych, tylko wolność praktykowania swojej religii w granicach własnej kultury.
W przeciwieństwie do nich, purytanie byli brytyjskimi kolonistami, którzy gwałtownie nie zgadzali się z rolą króla jako głowy kościoła. Wierzyli, że założenia Kościoła anglikańskiego są zbyt blisko związane z katolicyzmem. Purytanie mieli nadzieję rozpocząć okres protestanckich restauracji "nowej ziemi", podobnej do tej, która ma miejsce w Europie. Ich celem było zreformowanie praktyk Kościoła anglikańskiego, a następnie nawrócenie wyznawców.
