Najbardziej rozpowszechnionymi miejscami pracy w XVIII wieku były rolnictwo i rolnictwo. Ponadto było wielu wykwalifikowanych rzemieślników i rzemieślników, wśród nich mistrzowie świec, rusznikarze, cegielnicy, kowale, szewcy i kowadle. Miejsca pracy powstały w wyniku rosnącego popytu na artykuły gospodarstwa domowego. Byli też sklepikarze, którzy sprzedawali w swoich sklepach zwykłe przedmioty, takie jak chleb, kawa, ser i świece.
Na początku XVIII wieku większość ludzi pracowała jako rolnicy. Na południu Stanów Zjednoczonych plantacje tytoniu i bawełny były głównymi komponentami gospodarki rolnej. Większość prac plantacyjnych była wykonywana przez niewolników. Oprócz rolnictwa popularne były także połowy i połowy wielorybów. Polowanie na wieloryby było niebezpieczną pracą, ale było to również bardzo opłacalne. Wraz z rozwojem XVIII wieku zamożni właściciele domagali się luksusowych towarów, takich jak piękne dywany i tkaniny, meble i szlachetne srebro. W odpowiedzi na to zapotrzebowanie liczba wykwalifikowanych rzemieślników zaczęła wzrastać. Początkujący rzemieślnicy najpierw musieli pracować jako stażyści. Praktykanci często opuszczali rodzinę, gdy mieli zaledwie 14 lat. Pracowali przez wiele lat pod okiem wykwalifikowanego rzemieślnika. Rzemieślnik był odpowiedzialny za ubranie, karmienie i zakwaterowanie ucznia. Praktyki odbyły się najczęściej w amerykańskich koloniach i w Anglii.
