Fizyczna mapa Bliskiego Wschodu zawiera etykiety nazw krajów, gór, pustyń i innych form terenu, a także zbiorników wodnych, takich jak rzeki, morza i zatoki. Zazwyczaj głównym celem Mapa fizyczna ma graficznie reprezentować fizyczne kontury i cechy topograficzne Bliskiego Wschodu.
Bliski Wschód składa się z krajów Azji Zachodniej i Afryki Północnej położonych na Półwyspie Arabskim. Obejmuje ona m.in. Arabię Saudyjską, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Turcję, Kuwejt i Katar z Azji oraz Egipt, Libię i Sudan z Afryki. Fizyczna mapa Bliskiego Wschodu zawiera oznaczenia nazw krajów, ale w przeciwieństwie do mapy politycznej nie koncentruje się na granicach terytorialnych, granicach ani stolicach. Zamiast tego przedstawia cechy fizyczne za pomocą kolorów, gradientów, linii i etykiet.
Duże wody, takie jak Morze Śródziemne, Morze Kaspijskie i Morze Czarne, są oznaczone na fizycznej mapie Bliskiego Wschodu, podobnie jak Zatoki Perskiej, która jest otoczona z trzech stron przez Iran, Kuwejt, Katar, Bahrajn i Stany Zjednoczone. Emiraty Arabskie. Wskazane są także ważne rzeki, w tym Amu Daria na granicy Turkmenistanu i Uzbekistanu, Eufrat płynący przez Turcję, Syrię i Irak oraz Tygrys płynący z Turcji do Iraku. Bliski Wschód obejmuje duże obszary pustynnych terenów, które są oznaczone na mapie. Ważnymi etykietami pustynnymi są Pustynia Syryjska rozciągająca się do Jordanii, Iraku, Syrii i Arabii Saudyjskiej oraz Pustynia Arabska, dzielona przez Arabię Saudyjską, Irak, Jordanię i Oman.
Bliskowschodnie pustynie i płaskowyże są zwykle oznaczone na fizycznej mapie. Należą do nich Wyżyna Anatolijska w środkowej Turcji, góry Asir i Hejaz wzdłuż granicy Arabii Saudyjskiej z Morzem Czerwonym oraz Góry Kaukazu między Morzem Czarnym i Kaspijskim.
