Wiersz "Hymn of Labor" Jose Rizala jest wezwaniem do pracy, które koncentruje się na czterech różnych grupach społeczeństwa filipińskiego: mężczyznach, żonach, dziewicach i dzieciach. Każda z tych grup ma własną zwrotkę i refren w hymnie.
W męskim refrenie hymnu grupa wzywa swoich współbraci do wyjścia na pola i do ziemi. Mężczyźni mówią, że ich praca podtrzyma Filipiny i że muszą przezwyciężyć wszelkie przeciwności, takie jak gorące promienie słońca i przerywana praca, aby to zrobić.
Stanowisko kobiece hymnu wspiera i wzmacnia męską wolę działania. Chór kobiet mówi, że mężczyźni powinni "iść do pracy z wysokimi duchami", ponieważ kobiety są w domu, czuwając nad domem i dziećmi. Kobiety mają za zadanie uczyć swoje dzieci kochać "cnotę, wiedzę i kraj".
Stanica dziewcząt jeszcze bardziej wzmacnia wagę pracy młodych mężczyzn. Chór dziewczęcy stwierdza, że miłość do młodości jest podtrzymywana walką i pracą. Ostateczna zwrotka pieśni jest śpiewana przez dzieci, które proszą starsze grupy, aby nauczyły ich, jak podążać ich śladami i zakończyć żmudne zadania.
Rizal stworzył hymn, aby zmienić moralne i etyczne wartości filipińskiego społeczeństwa, które było wówczas okupowane przez Hiszpanów.
