Genesis, Exodus, Leviticus, Numbers and Deuteronomy to pierwsze pięć ksiąg Biblii. Są one wspólnie określane jako Pięcioksiąg przez chrześcijan i Tora przez Żydów. Przymierze Boga z Izraelitami jest ich głównym przedmiotem. Uważa się, że zostali napisani mojżeszowi.
Po księgach Pięcioksięgu następuje Jozue, sędziowie, Ruth, 1 Samuel i 2 Samuel. Te książki są klasyfikowane jako historyczne. To samo dotyczy 1 Królów, 2 Królów, 1 Kronik, 2 Kronik i Ezdrasza. Dwie ostatnie książki historyczne to Nehemiasz i Estera.
Praca, Psalmy, Przysłowia, Księga Koheleta i Pieśń Salomona są określane jako księgi mądrości. Po nich następują Izajasz, Jeremiasz, Lamentacje, Ezechiel i Daniel, którzy są zaliczani do głównych proroków.
Ozeasz, Joel, Amos, Obadiasz, Jonasz i Miki są pierwszymi z 12 nieistniejących proroków. Również w tej kategorii są Nahum, Habakuk, Sofoniasz, Aggeusz, Zachariasz i Malachiasz. To kończy protestanckim Starym Testamencie.
Nowy Testament rozpoczyna się od Mateusza, Marka, Łukasza i Jana, zwanych łącznie ewangeliami. Termin ten jest tłumaczony z greckiego słowa oznaczającego dobre wieści. Dzieje Apostolskie, Rzymianie, 1 List do Koryntian, 2 List do Koryntian, List do Galatów i List do Efezjan. Ostatnia czwórka należy do kategorii znanych jako listy, co oznacza litery.
Filipianie, Kolosanowie, 1 Tesaloniczanie, 2 Tesaloniczanie, 1 Tymoteusza i 2 Tymoteusza są także listami, podobnie jak wszystkie pozostałe księgi Nowego Testamentu. Są wśród nich Tytus, Filemon, Hebrajczycy, Jakub, Piotr i Piotr. Ostatnie pięć listów to 1 Jan, 2 Jan, 3 Jan, Jude i Objawienie.