Oprócz stałego poświęcenia się przez całe życie opiece nad chorymi, umierającymi i potrzebującymi, główną zasługą Matki Teresy było założenie Zakonu Misjonarzy Miłości. W 1950 r. otrzymała pozwolenie z Kościoła katolickiego, aby założyć organizację, która pomaga potrzebującym, a przez całe życie rozwijała się w ponad 500 misjach w ponad 100 krajach.
Celem, którym kierowała się Matka Teresa była pomoc dla tych, których społeczeństwo zapomniało. Przynosiła pomoc sierotom i bezdomnym, opiekowała się chorymi i umierającymi, a nawet pracowała z trędowatymi i chorymi, które utrudniały znalezienie miejsca w społeczeństwie.
W 1952 r. założyła pierwszy dom dla umierających, hospicjum, które pozwalało osobom z terminalnymi chorobami spędzać ostatnie dni z godnością i otoczone współczuciem. Warto zauważyć, że zakłady te nie były oddane katolickiej wierze, pozwalając tym, którzy podążali innymi drogami, na otrzymywanie obrzędów i rytuałów odpowiednich do ich przekonań.
Matka Teresa została nagrodzona Pokojową Nagrodą Nobla w 1979 roku. Odmówiła tradycyjnego tradycyjnego bankietu i ceremonii, by nagrodzić zwycięzców i poprosiła, aby 192 000 $ nagrody zostało rozdane wśród biednych i chorych w Indiach.
