Pierwotnie nazwany Cuauhtlatoatzin, św. Juan Diego był rdzennym Meksykańczykiem, który przeszedł na katolicyzm i który, zgodnie z tradycją, odwiedził Maryja Dziewica. Urodził się w 1474 r. w Cuautitlan w Meksyku, i zmarł w 1548 roku na Wzgórzu Tepeyac. Został kanonizowany w 2002 roku.
Juan Diego żył jako tkacz, rolnik i robotnik, i był żonaty bez dzieci. Kiedy miał 50 lat, on i jego żona byli jednymi z pierwszych rdzennych mieszkańców, którzy przyjęli chrzest i nawrócili się na chrześcijaństwo, gdy hiszpańscy konkwistadorzy i misjonarze wprowadzili go do Meksyku.
9 grudnia 1531 Juan Diego wstał przed świtem, aby przejść 15 mil do codziennej Mszy Świętej w dzisiejszym Meksyku. Gdy mijał wzgórze Tepeyac, usłyszał muzykę i ujrzał świecącą chmurę otoczoną tęczą. Kobiecy głos zawołał go na szczyt wzgórza, gdzie zobaczył piękną młodą kobietę przebraną za księżniczkę Azteków. Mówiła do niego w jego ojczystym języku i powiedziała, że jest Dziewicą Maryją i poprosiła Juana, by powiedział biskupowi, aby zbudował kościół na tej stronie.
Biskup poprosił Juana, aby przyniósł dowód swojej tożsamości. 12 grudnia, poszukując kapłana, który udzielił swojego wuja ostatniego rytuału, Diego ponownie odwiedził Maryja. Poinstruowała go, aby wspiął się na szczyt wzgórza i zebrał kwiaty, które miały być znakiem dla biskupa. Zszokowany, by znaleźć kwiaty rosnące w zamarzniętej ziemi, zebrał je w płaszczu i spotkał się z biskupem. Kiedy Diego otworzył płaszcz, kastyliańskie róże, które nie były uprawiane w Meksyku, wypadły i odciśnięte w płaszczu Diego były obrazem Pani. Kościół został później zbudowany na miejscu, gdzie się pojawiła, a tysiące nawróciły się na chrześcijaństwo.
Juan Diego przez resztę swojego życia mieszkał w chacie obok kościoła zbudowanego na cześć Maryi i opiekował się pielgrzymami, którzy przybyli do świątyni. Został pochowany w kościele, a jego płaszcz wciąż znajduje się w Bazylice Matki Boskiej z Guadalupe.
