Barbados jest krajem wyspiarskim na Karaibach, który ma powierzchnię około 160 mil kwadratowych. Jego topografia jest jednorodna i płaska w regionie nadmorskim, ale centrum wyspy rośnie stopniowo. Góra Hillaby, na wysokości 1 102 metrów nad poziomem morza, jest najwyższym punktem na wyspie.
Barbados leży 250 mil na północ od Wenezueli i 160 mil na wschód od Saint Vincent i Grenadyny. Fizyczne cechy wyspy pozwoliły Brytyjczykom rozwinąć tam plantacje cukru. Przywieźli niewolników z Afryki, aby obsadzili plantacje cukru. Barbados przestał używać niewolników kilka lat przed tym, jak Imperium Brytyjskie zakazało niewolnictwa w 1834 roku.
Do przybycia Brytyjczyków w latach 1620-tych Barbados był niezamieszkany. W 1961 r. Barbados stał się samorządną brytyjską kolonią. W 1966 r. Stał się niepodległym krajem w ramach Wspólnoty Brytyjskiej.
Od 2015 r. turystyka zastąpiła produkcję cukru jako główny produkt Barbadosu. Wyspa ma 60 mil linii brzegowej i liczy 287 000 mieszkańców, z czego jedna trzecia populacji mieszka w stolicy Bridgetown. Barbados ma tropikalny klimat i pozostaje ciepły przez cały rok. Temperatury wahają się od niskiego poziomu od 70 stopni Fahrenheita do 88 stopni Fahrenheita. Otrzymuje średnio 38 cali opadów podczas pory deszczowej.
