Kanał Panamski powstał w XVI wieku. Francuzi byli pierwszymi ludźmi, którzy próbowali zbudować kanał przez Panamę. Ameryka początkowo chciała zbudować kanał w Nikaragui zamiast w Panamie. Budowa miała miejsce w dwóch etapach.
W 1513 r. hiszpański odkrywca Vasco Nunez de Balboa odkrył, że przesmyk w Panamie był wąskim mostem lądowym oddzielającym oceany atlantyckie od pacyficznych. W 1534 r. Karol V zarządził ankietę, aby ustalić, czy można zbudować drogę wodną. Inspektorzy ostatecznie zdecydowali, że budowa kanału statku jest niemożliwa.
Francuska próba zbudowania kanału przez Panamę została zainicjowana przez Ferdinanda de Lesseps, który zbudował Kanał Sueski. Projekt francuskiego kanału rozpoczął się w styczniu 1881 r., A zakończył się w 1889 r. Po wydaniu 287 milionów dolarów i straceniu około 22 000 osób na choroby i wypadki. Lesseps został później osądzony i skazany za sprzeniewierzenie funduszy.
Ameryka początkowo uważała, że kanał przez Nikaragua byłby znacznie bardziej prawdopodobną drogą. Philippe-Jean Bunau-Varilla, francuski inżynier, przekonał Amerykanów, że Panama jest lepszą alternatywą. Amerykański Kongres zatwierdził zakup francuskich aktywów w Panamie. Stany Zjednoczone następnie wynegocjowały Traktat Hay-Bunau-Varilla, który dał Ameryce prawo do strefy o powierzchni ponad 500 mil kwadratowych, w której mógłby zbudować kanał.
