Według strony Royal Engineers, czerwony został wybrany dla brytyjskich żołnierzy na podstawie narodowych kolorów flagi brytyjskiej. Dodatkowo, czerwony barwnik był także jednym z najtańszych barwników do produkcji w 1500, w tym czasie brytyjscy żołnierze zaczęli nosić czerwony.
Pierwszy zarejestrowany czas, kiedy brytyjscy żołnierze nosili czerwony był z Yeomanem gwardii za panowania króla Henryka VIII. Ten kolor pozostał, gdy pierwsza stała armia brytyjska została podniesiona w 1645 roku i została uzupełniona białymi krzyżami i błyszczącym mosiądzem.
Chociaż zdjęcia brytyjskich żołnierzy pokazują, że mają na sobie czerwone mundury, historycy uważają, że wiele czerwonych mundurów z biegiem czasu wyblakło. Wynikało to z faktu, że barwniki używane do produkcji odzieży w ciągu XVI i XVIII wieku szybko zniknęły. Gdy żołnierze spędzali czas w deszczu i słońcu, ich mundury wyblakły. Oznaczało to, że mundury musiały być często wymieniane lub re-farbowane.
Noszenie czerwonych żołnierzy brytyjskich wyróżnia się na polu bitwy, ale taktyka wczesnego bitewnego różniła się znacznie od taktyki, która nastąpiła po połowie XIX wieku. Do tego czasu kamuflaż nie był czymś, o czym martwiło wiele krajów. Odegrało to ważną rolę w Ameryce, która uzyskała niepodległość od Wielkiej Brytanii podczas wojny o niepodległość.
