Sarah Orne Jewett, w swojej książce "Biała czapla", bada obowiązki ludzi wobec natury i rozważa, czy relacje z ludźmi są ważniejsze niż związki ze zwierzętami. Ona również bada ideę współistniejące ze zwierzętami i zmiany spowodowane przez rewolucję przemysłową.
Po przeprowadzce z miasta produkcyjnego do farmy w lasach Nowej Anglii, główny bohater Sylvia uświadamia sobie, że może sama siebie odkryć. Choć ma za zadanie pracować na farmie z babcią, ona sama spędza czas samotnie w lesie, gdzie spotyka się i na wiele sposobów zaprzyjaźnia się, tytularna biała czapla. Biały ptak symbolizuje wolność, której Sylvia nie miała, dopóki nie zamieszkała z babcią. Sylvia wspięła się na drzewa, aby uzyskać widok z lotu ptaka na jej dom i otaczającą ziemię, symbolizując próbę stania się jednością z naturą.
Sylwia spotyka młodego myśliwego, a gdy czuje pociąg do niego i do niego, postanawia nie mówić mu, gdzie jest gniazdo czapli. Nie chce powiedzieć, nawet kiedy oferuje jej więcej pieniędzy, niż ona i jej babcia mogliby kiedykolwiek zarobić. Mimo to Sylvia nie mówi mu, gdzie znaleźć białą czaplę, przekonana, że może to zakończyć życie ptaka, i pod wieloma względami zakończyć idylliczne życie, jakie stworzyła od czasu zamieszkiwania z babcią.
Pobudzenia Sylvia czują, że młody myśliwy jest niczym w porównaniu do tego, co czuje do ptaka. Pod wieloma względami ta historia jest romansem, chociaż jest między młodą kobietą a naturą, a nie między młodą kobietą a mężczyzną.
