Nazwy upadłych aniołów to Lucyfer, Belzebub, Lewiatan, Asmodeusz, Berith, Astaroth, Verrine, Gressil, Sonneillon i Belial. Księga Objawienia i tradycja chrześcijańska utrzymują, że Lucyfer dowodził jedną trzecią anioły w buncie przeciwko Bożemu planowi dla ludzkości. Lucyfer i jego wojska zostali pokonani i zrzuceni z nieba. Upadłe anioły stały się demonami, a we współczesnym użyciu oba terminy są ogólnie synonimami.
Chrześcijańscy demonolodzy utrzymują, że upadłe anioły mają te same cechy, co ich niebiańskie odpowiedniki; są nieśmiertelnymi duchowymi istotami z nadnaturalnymi intelektami. Nowy Testament zawiera kilka opisów ewangelicznych demonów Jezusa Chrystusa od opętanych osób, takich jak człowiek z duchem nieczystym w Mark 1, czy też demoniczny Gerasene w Łukasza 11. Egzorcyści klasyfikują demoniczną aktywność na różne poziomy. Wszyscy wierzący podlegają zwykłej pokusie, gdzie demon kusi kogoś do grzechu. Infekcja demoniczna ma miejsce, gdy obecność zła wpływa na domy lub inne obiekty nieożywione. Diabelski ucisk przybiera postać dolegliwości fizycznych, od łagodnego dyskomfortu po ciężką chorobę. Obsesja diabelska przejawia się w obsesyjnych myślach, z których cierpiący nie mogą się uwolnić, często kusząc ich do samobójstwa. Najbardziej niebezpieczną formą jest pełne opętanie, w którym demon przejął całkowitą kontrolę nad ciałem osoby.
