Landformy starożytnego Egiptu obejmują słynne piramidy i grobowiec króla Tut. Rzeka Nil, półwysep Synaj i wielkie pustynie są także znanymi cechami fizycznymi starożytnego Egiptu.
Duża część topografii starożytnego Egiptu przyczynia się do kultury tego obszaru. Rzeka Nil to najdłuższa rzeka na świecie, a jej delta jest domem dla Kairu. Półwysep Synaj położony jest pomiędzy Morzem Śródziemnym a Morzem Czerwonym i jest to jedyna część Egiptu, która leży w Azji. Półwysep Synaj jest jedynym lądowym mostem od Afryki po Azję, a Biblia nazywa go miejscem, w którym Mojżesz otrzymał Dziesięć Przykazań. Egipt jest także domem dla serii pustyń, najbardziej znanej na Saharze. Pustynie Siwa, Fajum, Bahrija, Farafra i Dakhla są także formami terenu w Egipcie.