Cztery rodzaje sztucznego oddychania obejmują resuscytację krążeniowo-oddechową, oddychanie usta-usta, tlenoterapię i mechaniczną wentylację. Te rodzaje sztucznego oddychania są zatwierdzone przez American Heart Association, według Encylopaedia Britannica. Poprawne zastosowanie może pomóc w zapobieganiu niektórym zgonom.
W 2008 r. badacze stwierdzili, że oddychanie z ust do ust często spowalniało krążenie, więc podejście oparte wyłącznie na rękach do RKO, przy użyciu tylko uciśnięć klatki piersiowej, stało się preferowaną metodą przyjętą przez American Heart Association. Wentylacja mechaniczna za pomocą respiratora jest wykorzystywana w zakładach opieki zdrowotnej, aby pomóc pacjentom w oddychaniu. Terapia tlenowa polega na pomocy pracownika służby zdrowia w wyciskaniu worka kompresyjnego wypełnionego tlenem do płuc pacjenta.
W latach pięćdziesiątych naukowcy opracowali metody, takie jak unoszenie podbródka, aby usunąć przeszkody z dróg oddechowych ofiary, co doprowadziło do oddychania usta-usta. Oddychanie z ust do ust obejmuje usuwanie przeszkód z ust ofiary, przechylanie podbródka w górę i do przodu, w celu otwarcia dróg oddechowych i umieszczenie ust ratownika na ustach ofiary. Ratownik następnie wdycha się naprzemiennie do ust ofiary, aby napełnić płuca powietrzem, a następnie usuwając własne usta, aby umożliwić ofierze wydech. Później rytmiczne uciśnięcia klatki piersiowej zostały dodane do oddychania usta-usta, aby uzyskać podstawową formę resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
