Motywy w opowiadaniu O. Henry'ego "Dar mędrców" obejmują wartość, poświęcenie i miłość. Przypowieść uczy moralnych lekcji na temat dawania prezentów na tle skrajnego ubóstwa. Ustawienie świąteczne zapewnia porównanie darów mędrców z Jezusem.
Jeden temat dotyczy podmiotowości wartości, w szczególności wartości wewnętrznego, emocjonalnego bogactwa w przeciwieństwie do zewnętrznego, materialnego bogactwa. Porównania cennych posiadłości pary z królem Salomonem i bogactwem królowej Sheby pokazują, że wartość jest względna. Prymat wewnętrznej, moralnej wartości charakteru nad materialnym bogactwem powtarza się w całej narracji.
Inny temat dotyczy poświęcenia. W opowieści Jim i Della poświęcają swoje największe osobiste skarby z oddania drugiemu. Składając w ofierze posiadłości, zyskują jeszcze większy, niezastąpiony skarb: afirmację ich miłości.
Temat miłości przenika tę historię. Parę ofiar z miłości, które dają i otrzymują z miłości, cenią sobie miłość bezinteresownie, a ich wspaniałomyślność w kochaniu się nawzajem jeszcze bardziej pozostawia ich związek i uczucie. Miłość okazuje się mieć najwyższą wartość, a miłość jest najbardziej cenną własnością.
Historia porównania pary z magami, twierdząca, że są najmądrzejszymi darczyńcami ze wszystkich, podkreśla wartość daru nie leży w jego cenie, ale w intencji, poświęceniu i hojności za dawaniem.
