Wady rodzin niepełnych obejmują problemy finansowe, brak czasu na więzi rodzinne, trudności związane z upadkiem z rozbitych małżeństw i nierealistyczne oczekiwania w porównaniu z rodzinami z dwoma rodzicami. Dzieci w rodzinach z jednym rodzicem często stają się zbyt zależne od pozostałego rodzica.
Według spisu ludności z 2011 roku samotni rodzice znacznie częściej żyją w ubóstwie niż rodziny z dwoma rodzicami. W wielu miejscach brak płatnego urlopu macierzyńskiego, przystępna opieka nad dziećmi i rentowne programy szkolne pogarszają problem. Większość samotnych rodziców jest zatrudniona i staje przed dylematem znalezienia czasu na pracę, prace domowe i opiekę nad dziećmi oraz ich więź z dziećmi. Ponieważ większość przypadków samotnych rodziców powstaje w wyniku rozbitych małżeństw, rodzice i dzieci muszą również radzić sobie z problemami związanymi z prawem do odwiedzin, ciągłą niezgodą rodziców, relacjami z rodzinami wielopokoleniowymi oraz potrzebą samotnego rodzica do chwili obecnej lub poszukiwania nowa relacja.
Uraz psychiczny rozpadu rodziny może wpłynąć na zdolność dziecka do radzenia sobie w szkole i relacje z rówieśnikami. Dzieci mogą kontemplować rówieśników w sytuacjach dwóch rodziców i czuć zazdrość. Ponadto, gdy dzieci stają się zbyt zależne od jednego z rodziców, powoduje to stres w relacji rodzic-dziecko. Dzieci są również objęte brakiem nadzoru w sytuacjach samotnych rodziców, co może negatywnie wpłynąć na ich wyniki szkolne i społeczne.
