Zasoby naturalne Pakistanu obejmują między innymi rezerwy gazu ziemnego, rozległe tereny, węgiel, ropę naftową, miedź, sól i rudę żelaza. Jest to druga co do wielkości kopalnia soli na świecie, a także światowa piąte co do wielkości kopalnie złota. Jest to jeden z największych producentów pszenicy na świecie i jest siódmym krajem na świecie z energią jądrową.
Podobnie jak inne rozwijające się gospodarki, Pakistan stawia czoło rozwojowi gospodarczemu w zakresie zasobów naturalnych.
Według Pakistanu Insider, podstawowymi gałęziami przemysłu pakistańskiego są (między innymi) tekstylia, farmaceutyki, ryż, bawełna i trzcina cukrowa. Kraj eksportuje tekstylia, artykuły sportowe, ryż, dywaniki i chemikalia, by wymienić tylko kilka.
Pod względem zasobów naturalnych, Pakistan jest jednym z najbogatszych krajów na świecie, ale także jednym z najbiedniejszych krajów pod względem zarządzania zasobami, pisze magazyn World Times. Zasoby kraju nie były właściwie zarządzane częściowo z powodu korupcji i innych wad. Niestabilność, rywalizacja polityczna i nieskuteczne prawo i porządek również odegrały rolę w złym zarządzaniu zasobami w Pakistanie. Pomimo swojego potencjału gospodarczego Pakistan nadal opiera się głównie na pomocy zagranicznej i zadłużeniu, aby sfinansować rozwój. Na tej samej zasadzie kraj ten boryka się z poważnym deficytem handlowym, brakiem wody i powszechnymi kryzysami energetycznymi.
