DDT został zakazany w Stanach Zjednoczonych w 1972 r., ale istnieją przepisy dotyczące jego stosowania w kryzysach zdrowia publicznego spowodowanych chorobami przenoszonymi przez owady. Może być również stosowany do zwalczania wszy.
DDT powstało po raz pierwszy w 1874 roku, ale jego właściwości jako insektycydu odkryto dopiero w 1939 roku. Chemikalia z powodzeniem stosowano podczas II wojny światowej w celu zwalczania malarii, tyfusu, wszy ciała i dżumy dymieniczej. Paul Hermann Muller, chemik, który odkrył, że używa insektycydu, otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny w 1948 roku.
W ciągu następnych trzech dekad odkryto, że DDT wiąże się z pewnymi rodzajami nowotworów u ludzi i powszechnym ekologicznym uszkodzeniem roślin i zwierząt. Kilka krajów wciąż używa tego związku do zastosowań w rolnictwie i insektach, ale większość zakazała powszechnego stosowania insektycydu.
