Andy Warhol używał szeregu mediów do tworzenia sztuki, w tym malowania ręcznego, mody, filmu, pisania i muzyki, ale najbardziej znany jest z techniki drukowania sitodruku. Zanim przejdzie do używania fotografie później w swojej karierze, Warhol pierwotnie opierał te odciski na swoich własnych rysunkach, tak jak w przypadku "129 Die in Jet!"
Warhol zlecił profesjonalistom tworzenie siatek z sitodrukiem wybranych przez siebie zdjęć. Części tych ekranów zostały zablokowane za pomocą kleju tak, że gdy artysta przeszedł na nich przesiąkniętą tuszem gąbką, atrament przesiąkł przez porowate części do płótna poniżej. Inne kolory zostały dodane w ten sam sposób.
Własnym wkładem Warhola do tradycyjnego procesu sitodruku było użycie wysokiej jakości farby akrylowej oprócz atramentu, która nadawała jego zdjęciom charakterystyczny obfitość kolorów. Wiele jego "pop-artowych" dzieł powstało w ten sposób, w tym jego odciski aktorki Elizabeth Taylor.
Chociaż nie był celowy, Warhol przywitał niedoskonałości w swojej pracy, takie jak krwawienie jednego koloru do następnego, opisując je jako interwencję przypadku. Przede wszystkim, Warhol chciał poczuć się tak, jakby był maszyną w swoim studio, kreatywną przestrzenią i spotkaniem celebrytów, które trafnie nazwano "Fabryką".
