Abraham, jak przedstawiono w biblijnej księdze Genesis, znany jest jako założyciel Izraela jako naród żydowski i jest człowiekiem, od którego pochodzi wszyscy Żydzi. W Księdze Rodzaju historia Abrahama rozpoczyna się od wizyty Boga w wieku 75 lat, zakończonej boską obietnicą, że jego potomkowie mają stać się obfitym narodem. Podczas wizyty Boga Abraham i jego żona byli bezdzietni.
Abraham i Saraj, którzy później zmienili jej imię na Sarah, później zostali rodzicami Izaaka. Ponadto Abraham miał również syna przez służkę żony, Hagar, która otrzymała imię Ismael. Po narodzinach Izaaka Bóg wypróbował Abrahama, nakazując mu, by poświęcił swego syna w ziemi Moria. Abraham zgodził się na ten rozkaz, ale został zatrzymany przed popełnieniem ostatecznego czynu przez Boga po okazaniu swojej niezachwianej wiary.
Zgodnie z biblijną chronologią, Abraham żył w 2000 roku pne, a jego historia jest przedstawiona w Księdze Rodzaju 11:26 do 25:10. Abraham był pierwotnie nazywany Abramem i był jednym z trzech synów Teracha, który był potomkiem Noego. Abraham jest również wujem Lota i twierdzi się, że żył około 175 lat.
