W filmie "Zapach jabłek" Filipina Bienvenido N. Santosa znajdują się dwie główne postaci. Narracyjnym głosem jest Santos, postać wzorowana na autorze. Po przemówieniu w Kalamazoo w stanie Michigan Santos spotyka skromnego filipińskiego rolnika na uchodźstwie o nazwisku Celestino Fabia.
Narrator jest pisarzem i podróżnikiem, człowiekiem wyrafinowania i edukacji. Fabia jest żoną amerykańskiej kobiety o imieniu Ruth, opisanej przez autora w kategoriach niepochlebnych fizycznie, ale jest też jasne, że ma szacunek dla swojej postaci. Fabia i Ruth mają młodego syna, Rogera, który jest ciekawy o korzeniach ojca. Fabia wprowadza się do narratora i zaprasza go do domu na obiad w kraju. Fabia i jego rodzina żyją w wyzywającym ubóstwie, a Fabia dzieli swoją nostalgię za Filipinami z żoną i synem. Smutek w sercu tej opowieści jest dwojaki: po pierwsze, Fabia rozumie, że może nigdy nie wrócić do swojej ojczystej ziemi; po drugie, ironią losu jest to, że Fabia tęskni za domem, biorąc pod uwagę emocjonalnie trudne i dzielące sprawy rodzinne, które zmusiły go do odejścia. "Zapach jabłek" dotyczy wygnania, zarówno emocjonalnego, fizycznego, jak i doczesnego. Santos używa go do pokazania swojego wyjątkowego talentu do uchwycenia ogromnego zakresu emocji w krótkiej, zwięzłej opowieści.
