Biblijni uczeni ogólnie zgadzają się, że Jakub, który napisał Biblię w Liście Jakuba, był przyrodnim bratem Jezusa. Historycy religijni uważają, że Jakub nie podążał za Jezusem podczas Jezusa na Ziemi, lecz stał się wierzący po ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Jezusa.
Jeden z wielu listów w Nowym Testamencie, Księga Jakuba jest listem do pogan, który według historyków napisano w AD 45 do 48. Jakub był jednym z głównych przywódców kościoła w Jerozolimie i uważa się, że napisałem księgę Jakuba podczas jej pobytu. Księga Jakuba kładzie nacisk na praktyczną wiarę w działania ludzkości.
