Stosunek objętościowy cementu do standardowego betonu to jedna część cementu portlandzkiego, trzy części kruszywa i trzy części piasku. Zaprawa ogólnego przeznaczenia wymaga jednej części cementu portlandzkiego, jednej części wapna hydratyzowanego i trzech części piasku.
"Cement" zwykle odnosi się do cementu portlandzkiego, który jest wiążącym składnikiem betonu i zaprawy. Beton i zaprawa są mieszane zgodnie z przeznaczeniem. Siła betonu potrzebna na autostradzie różni się od wymaganej dla patio. Zaprawa zwykle jest dostępna w trzech odmianach premiksowanych. Zaprawa ogólnego przeznaczenia jest określana jako typ N. Ma wytrzymałość na ściskanie 750 psi. Zaprawa typu S ma wytrzymałość 1800 psi. Typ M ma wartość 2500 psi. Każdy ma inny stosunek mieszania cementu portlandzkiego, wapna i piasku, a każdy rodzaj jest stosowany do różnych prac murarskich.
Mury ogólnego przeznaczenia są używane tylko w projektach naziemnych. Wszelkie wiązania murowane cegieł lub bloków poniżej poziomu gruntu wymagają mieszanek zapraw typu S lub M. Istnieją również inne mieszanki dla zapraw do zastosowań specjalnych. Miks typu O służy do wskazywania i ma siłę 350 psi. Zaprawa typu K służy do renowacji bardzo starych murów, takich jak zabytkowe budynki. Ma tylko siłę 75 psi. Mieszanki O i K nie nadają się do żadnych celów nośnych. Wodoodporny cement portlandzki jest potrzebny do mieszania zaprawy przeznaczonej do łączenia pustaków szklanych.
