Afrodyta była starożytną grecką boginią odpowiedzialną za miłość, płodność i piękno. W swojej starożytnej rzymskiej formie, Wenus, była także boginią związaną ze skromnością. Jej symbolami są gołąb, jabłko, muszelka i lustro.
Niektóre greckie źródła rozróżniły dwie różne formy Afrodyty. Starsza forma Afrodyty była córką Ouranosa i rządziła miłością duchową, podczas gdy młodsza forma była córką Zeusa i była odpowiedzialna za pożądanie. Ta ostatnia forma Afrodyty wiązała się także z miłością heteroseksualną, podczas gdy pierwsza była odpowiedzialna za miłość homoseksualną.
W swojej starszej formie Afrodyta była najstarszą z olimpijskich bogów czczonych przez Greków. W przeciwieństwie do innych olimpijczyków, którzy byli dziećmi Kronosa lub Zeusa, Afrodyta była córką ich poprzednika, Ouranosa. Urodziła się z piany, która powstała, gdy krew Ouranosa wlała się w morze.
Afrodyta odegrała ważną rolę w historii wojny trojańskiej, gdzie uruchomiła wojnę, obiecując Helen do Paryża. Była matką trojańskiego bohatera Aeneasa, który przeżył wojnę i stał się mitologicznym założycielem ludu rzymskiego. Występowała również w znanych mitach Erosa i Psyche, Adonisa i Pigmaliona.
