Stroje z lat 50. podkreślały kulturową zgodność i różnice płci. Kobiety nosiły ubrania podkreślające ich kobiece figury, w tym pełne spódnice typu A, które podkreślały szerokość bioder, a także gorsety, aby nadać kobiecej talii wygląd. Makijaż był prosty, z wyjątkiem czerwonych ust przy specjalnych okazjach. Mężczyźni najczęściej nosili szare, granatowe i czarne garnitury i utrzymywali krótkie włosy.
Moda damska w latach 50. XX w. była w dużej mierze inspirowana kolekcją New Look Christiana Diora w 1947 roku. Kolekcja wprowadziła pojęcie "talii osy". Talia osy odnosi się do małej talii podkreślonej dużymi biodrami. Mocno dopasowane marynarki, pasy biodrowe i duże spódnice podkreślały talię, a sylwetka w kształcie osy pozostawała popularna przez całą dekadę.
Ubrania w latach 50. zostały wykonane z naturalnych materiałów, takich jak wełna, bawełna i jedwab. Główne różnice w ubraniu wynikały z wzorców. Ubrania dla kobiet zawierały wiele różnych wzorów, takich jak pled, kwiatowy i paski. Popularna była również kolorowa odzież. Nastoletnie dziewczęta często nosiły "pudel spódnice", które są spódnice w linii A z haftowanym wzorem pudla na dole, a także czarno-białe buty siodłowe. Nastoletni chłopcy ubrani w zapinane na guziki koszule i spodnie. Kiedy rock and roll stał się popularny w późnych latach pięćdziesiątych, modę, taką jak skórzane kurtki i dżinsy, zyskały popularność wśród nastolatków.
