William Shakespeare mieszkał w Anglii w epoce elżbietańskiej i nosił ubrania w stylu elżbietańskim. Dla bogatych i sławnych ubrania tej epoki charakteryzowały się jaskrawymi kolorami, wyszukanymi dodatkami i ostentacyjnym obiciem.
Odzież męska w epoce elżbietańskiej zawierała spleciony lub zapięty dubelt z rękawami przyszytymi do pach, a także przymocowaną do węża mężczyzny. Wąż i czasami buty były również sznurowane. Mężczyźni nie byli w stanie ubierać się bez pomocy, a ubieranie było tak uciążliwym zadaniem, że mężczyźni byli zadowoleni z noszenia tego samego ubrania przez cały dzień.
Dublet był najbardziej ekstrawaganckim kawałkiem dla mężczyzn, ponieważ często był wypchany, by był dwa razy większy od ciała w środku. Został przecięty i pocięty w celu pokazania jaskrawo kolorowej wykładziny drogiego materiału. U góry dubletu dwa lub trzy guziki często pozostawały otwarte, przez co przebiła delikatną białą koszulę; to później stało się stylem koszuli i krawatów współczesnych czasów.
Mężczyźni używali wełny, włosów, szmat i otrąb do wyściełania dubletu i węża. Elżbietańscy mężczyźni nosili także czapki w różnych kształtach i rozmiarach, najczęściej w aksamit. Do dekorowania czapek często używano długich piór i klejnotów.
