Mężczyźni Chinook rzadko nosili ubrania poza brecherem, a kobiety nosiły kora lub spódnice z trawy cedrowej. Chronili się przed deszczem pelerynami wykonanymi z pstrągów, rośliny podobnej do trawy w tym regionie. W chłodne dni nosili futrzane szaty i mokasyny, aby się rozgrzać. Obie płcie nosiły kapelusze plecione z korzeni świerku.
Plemię Chinook można było rozpoznać dzięki tatuażom i farbom do twarzy, których wzory różniły się w zależności od okazji. Trzy najczęstsze powody, dla których Chinook mógł malować twarze, były na wojnę, żałobę i obrzędy religijne. Kobiety miały tatuaże plemienne i nosiły naszyjniki z koralików. Większość plemienia Chinook nosiła długie i luźne włosy, ale gdy europejscy osadnicy wypchnęli ich z ich rodzinnych terytoriów, a kontakt między różnymi plemionami Indian amerykańskich wzrósł, Chinook zaczął adoptować style i modę z innych plemion. Warkocze w szczególności były popularne wśród kobiet. W przeciwieństwie do innych narodów Ameryki Północnej, Chinook nie nosił zarostu.
Wojownicy Chinooków nosili zbroję, która chroniła ich torsy, talie i talie. Nazywany clamonem, ten napierśnik został wykonany ze stwardniałej skóry z łuku cedrowego i został zaprojektowany w celu ochrony wojowników przed łucznikami.
