Wielki Sfinks w Gizie w Egipcie jest powszechnie uważany za pomnik egipskiego faraona Chafry. Egipcjanie uważali lwa za boga, a umieszczenie głowy faraona na szczycie Ciało lwa miało sugerować, że natura Khafry była również boska.
Sfinks w Gizie ma 66 stóp wysokości i 240 stóp długości, co czyni go największą zachowaną figurą ze starożytnego świata. Powszechnie uważa się, że zostało ono zbudowane za panowania Khafry, między rokiem 2520 a 2494 B.C.E. Niektórzy egiptolodzy uważają, że jest on znacznie starszy, tak stary jak 7000 lat pne, ale nie jest to ortodoksyjna opinia.
W przeciwieństwie do popularnej legendy, nie ma ukrytych korytarzy ani komnat pod Wielkim Sfinksem. W przeciwieństwie do pobliskich piramid, Wielki Sfinks nie jest grobowcem pogrzebowym. Jest to jednak czasami uważane za symboliczną straż piramidy Khafra, która stoi bezpośrednio za nią.
Lew był ważnym symbolem dla Egipcjan. W tym czasie lwy wędrowały po Egipcie i okolicach. Reprezentowali władzę i królestwo i byli związani z Ra, bogiem słońca. Byli także powiązani z Akerem, bogiem, który strzegł bramy do podziemi.
