Wiersz "Hołd dla moich bioder" Lucille Clifton ma na celu przekazanie autorowi ujęcia jej kobiecości i jej ciała. Używa metafor w całym wierszu, aby przekazać jej akceptację własnego ciała i aby zachęcić inne kobiety do zrobienia tego samego. Wiersz rzuca wyzwanie również normom społecznym dotyczącym kobiet i ideałowi piękna. Dodatkowo, Clifton nawiązuje do potrzeby wzmocnienia pozycji kobiet.
W początkowych wierszach książki "Hołd dla moich bioder" Clifton opisuje, jak duże są jej biodra i "nie pasują do małych, małych miejsc". Ta linia wyjaśnia, w jaki sposób rozmiar i kształt jej bioder nie pasuje do akceptowanego społecznie ideału piękna szczupłości. Następnie mówi o tym, że jej biodra są wolne i jak "te biodra nigdy nie zostały zniewolone". Linia ta ma symbolizować przekonanie autora, że kobiety są trzymane w określonych standardach, szczególnie jeśli chodzi o wygląd i rodzaj ciała. W tym sensie autor używa tego stwierdzenia na temat jej bioder, aby przypominać, że niektóre kobiety są zniewolone przez normy społeczne i oczekiwania, jeśli nie są w stanie zaakceptować swojego ciała takim, jakie jest. Clifton kończy wiersz, stwierdzając: "te biodra są magicznymi biodrami, wiem, że rzucają zaklęcie na człowieka i kręcą nim jak top". Clifton wyraża wtedy, jak jest wzmocniona, mimo że jej biodra nie są w stanie dopasować się do ideału piękna.
