Assonance występuje w wierszu "The Raven" Edgara Allena Poe w kilku wersjach, w tym "podczas gdy ja rozważałem słabość i zmęczenie." Asonans to powtórzenie samogłosek (a, e, I, o, u, a czasem y) w wierszach; w przytoczonym fragmencie powtórzenie samogłosek "ea" w słowach "słaby" i "zmęczony" jest asionem. Oprócz powtarzania w samogłoskach, asonans składa się również z powtórzeń w dźwiękach, takich jak długie dźwięki samogłoskowe lub krótkie dźwięki.
Assonance opisuje pewne cechy i cechy wierszy, podobnie jak inne narzędzia literackie, takie jak konsonans i aliteracja. Aliteracja jest podobna do asonacji, ale odnosi się do podobnych dźwięków znalezionych na początku słów, podczas gdy asonans opisuje rymy i wzory występujące we wszystkich częściach wyrazów. Przykłady aliteracji obejmują powtórzenie spółgłosek i ich dźwięków w słowach takich jak "mruganie, zmierzch i bliźniak"; w tych słowach spółgłoski "tw" tworzą ten sam dźwięk. Konsonacja odnosi się do powtarzania spółgłosek w wierszach i podobnie jak asonans występuje we wszystkich częściach słów i zdań. Oprócz "słabego" i "znużonego", asonacja występuje w Krukach w linii "nad wieloma osobliwymi i osobliwymi tomami zapomnianej wiedzy". W tym fragmencie samogłoska "o" powtarza się "po" "zapomnieniu" i "lore", dając długi dźwięk samogłoski.