Epicki poemat "Beowulf" podąża za tytułowym bohaterem podczas jego misji, gdy ratuje salę z miodu króla Hrothgara od bestii Grendela, pokonuje matkę Grendela, króluje jako król i ostatecznie umiera wspaniale w walce ze smokiem. Opowieść nawiązuje do struktury zadań archetypowego bohatera.
Historia zaczyna się od oblężenia sali Hrothgara przez bestię Grendela. Ten stan rzeczy trwa od lat, gdy Grendel atakuje raz za razem, zabijając w razie potrzeby. Beowulf, król Geatów, przybywa i zabija Grendela w walce zapaśniczej. Demoniczna matka Grendela zemści się, porywając jednego z Duńczyków Hrothgara, ale Beowulf ściga ją w jej legowisku pod wodą i zabija.
Beowulf wraca do krainy Geatów. Zostaje tam królem, zastępując swojego ojca, i walczy w wielu wojnach, zanim wreszcie zapanuje pokój. Ze swoim towarzyszem i opiekunem Wicglafem panuje niespokojnie, ale słusznie, aż złodziej budzi smoka w górach, a bestia wyłania się, by spalić kraj i maraud w dążeniu do zemsty.
Beowulf obala i zabija smoka, ale akt jest jego ostatnim, a sam Wicglaf przeżywa, by znieść słowa o bohaterskiej śmierci króla z powrotem do Geatów. Koniec wiersza jest melancholijną medytacją nad treścią życia Beowulfa i sposobami, w jakie zmienił świat poprzez jego bohaterstwo.
