Co studiuje psychologia na zachowanie zwierząt?

Zachowanie zwierząt to gałąź psychologii zajmująca się zwierzętami wszelkiego rodzaju. behawiorami zwierząt są etologowie i psychologowie porównawczy. Etolodzy rozpoczynają swoją karierę od studiowania nauk o zwierzętach, takich jak zoologia, podczas gdy psychologowie porównawczy są zazwyczaj szkoleni w zakresie psychologii.

behawioryści zwierząt są zainteresowani tym, dlaczego zwierzęta zachowują się tak jak oni. Zadają pytania o to, jak rozwija się zachowanie zwierząt i jak zwierzęta dostosowują swoje zachowania do swojego środowiska. Większość behawiorystów zwierząt znajduje zatrudnienie w środowisku akademickim, prowadząc badania i nauczając dla szkół wyższych lub uniwersytetów. Niewielka liczba behawiorystów zwierząt pracuje dla rządu lub w prywatnych laboratoriach.

Praca behawiorystów zwierząt jest ważna dla branż takich jak zarządzanie dziką przyrodą, hodowla zwierząt gospodarskich i zwalczanie szkodników. Inni pracują w ogrodach zoologicznych i parkach dzikich zwierząt, gdzie wspierają populacje zwierząt. Badanie zachowania zwierząt jest pomocne dla trenerów zwierząt, weterynarzy i innych osób pracujących ze zwierzętami. Zrozumienie zachowania zwierząt jest również pomocne w branżach takich jak łowienie ryb i polowanie rekreacyjne.

Psychologowie porównawczy stosują to, czego dowiadują się o zachowaniu zwierząt w społeczeństwie ludzkim. Na przykład, psychologowie badający dzieciobójstwo zwierząt wykorzystują swoje dane, aby lepiej zrozumieć wykorzystywanie dzieci przez dzieci. Badania naukowców nad agresją u małp i innych naczelnych pomagają nam zrozumieć ludzką agresję i przemoc. Badania nad małpami również w znacznym stopniu przyczyniły się do naszego zrozumienia rozwoju dziecka.

Niektórzy słynni psychologowie porównawczy to Jean Piaget, Harry Harlow i Temple Grandin. Piaget zastosował swoje odkrycia dotyczące ślimaków do zrozumienia ludzkiego rozwoju poznawczego. Harlow zbadał małpy rezus i wykorzystał jego dane, aby lepiej zrozumieć rozwój społeczny dziecka. Grandin, autor eseju "Zwierzęta nie są rzeczami", słynie z opracowywania metod uboju żywego inwentarza bardziej humanitarnego.