Ideologiczne uprzedzenia w mediach odnoszą się do decyzji redakcyjnych i dziennikarzy mających na celu kształtowanie prezentacji nowości w celu dopasowania do konkretnych opinii politycznych. Podczas gdy idealnym dziennikarstwem jest tworzenie obiektywnych treści, robi to okazało się niezwykle trudne, zgodnie z New York Times.
New York Times twierdzi, że ostatnie przykłady ideologicznego uprzedzenia w mediach obejmują tendencję do "dwustronnego myślenia" i pragnienia mediów, aby "poprowadzić rozmowę". "Bipartisanthink" to wiara w korpus prasowy Waszyngtonu, w którym politycy, którzy przenoszą się do centrum ideologicznego i są skłonni do zawierania umów, są lepszymi przywódcami niż ci, którzy trzymają się swoich ideologicznych broni. Chodzi o to, że uchwalanie przepisów jest postępem, nawet jeśli bardzo nieliczni prawodawcy wiedzą, co jest w przepisach, które uchwalają, lub jeśli rachunki te są zbyt rozwodnione poprzez kompromis, aby uzyskać znaczący efekt.
Kiedy media decydują się "prowadzić rozmowę" i rozpocząć krajowy dialog na temat konkretnego problemu, istnieje ryzyko, że media ustalą również, gdzie powinna prowadzić rozmowa. Zagadnienia takie jak małżeństwa homoseksualne, kontrola broni, imigracja i inne kontrowersyjne kwestie pojawiają się często w mediach, ale fakt, że media określają, kto bierze udział w rozmowach i często pisze gadające punkty lub centralne pytania, oznacza, że w całym przedsiębiorstwo, zgodnie z New York Times.
