Dochód z wynajmu netto odnosi się do kwoty dochodu uzyskanego od najemców, pomniejszonego o wydatki poniesione na własność wynajmowanej nieruchomości. Zazwyczaj jest ona zawarta w okresach parasolowych, dochód z inwestycji netto, który obejmuje dochody. pochodzą z opłat licencyjnych, dywidend i odsetek, a także pasywnego dochodu i dochodu uzyskanego z handlu towarami finansowymi.
Przychody z wynajmu są uważane przez Internal Revenue Service za podlegające opodatkowaniu jako dochód pasywny, chociaż dla kogoś wyznaczonego jako ekspert nieruchomości zgodnie z § 469 (c) (7) i który może wykazać czynny udział w umowie najmu, to nie dotyczy.
Dochód z wynajmu netto można również nazwać dochodem operacyjnym netto lub NOI. Obliczenia NOI ważą potencjalny dochód z nieruchomości przy pełnej wydajności w stosunku do czynników ryzyka wakatów i niewypłacalności najemców. Uwzględniają również powiązane dochody z najmu, takie jak opłaty za parkowanie i usługi, oraz wydatki operacyjne, takie jak podatki od nieruchomości, ubezpieczenia, opłaty za utrzymanie i opłaty księgowe lub prawne.
Obliczenia NOI nie uwzględniają takich czynników, jak podatek dochodowy, koszt ulepszeń domu najemcy lub prowizji od pośrednika w obrocie nieruchomościami, ponieważ wszystkie one mogą się różnić w zależności od właściciela.
Formuła obliczania dochodu z wynajmu netto polega na odjęciu kosztów najmu lokalu najemcy lub niewykonania go wraz ze wszystkimi wydatkami operacyjnymi od potencjalnego dochodu z wynajmu brutto.
