Energia kratowa to energia potrzebna do rozbicia jonowej substancji stałej i przekształcenia jej atomów składowych w jony gazowe. Jest to energia uwalniana, gdy jony gazowe wiążą się, tworząc jonowe ciało stałe. Energia kratowa jest formą energii potencjalnej używanej do wyjaśnienia stabilności jonowych ciał stałych.
Energia sieci krystalicznego ciała stałego jest zwykle definiowana jako energia tworzenia kryształu z nieskończenie rozdzielonych atomów, jonów i cząsteczek. Krystaliczna struktura pozwala na oddziaływanie każdego jonu z wieloma innymi przeciwnie naładowanymi jonami, co prowadzi do bardzo korzystnej zmiany ilości użytej lub uwolnionej w układzie ilości ciepła. Siła wiązania między jonami o przeciwnym ładunku w związku jonowym jest określana przez ładunki na jonach i odległość między centrami jonów, gdy łączą się, tworząc kryształ. Interakcja pomiędzy przeciwnie naładowanymi jonami wyzwala dużo energii, co powoduje wysokie temperatury topnienia i wrzenia w jonowych ciałach stałych.
Oszacowanie siły wiązań w związku jonowym można uzyskać, mierząc energię sieci krystalicznej związku. Na przykład energia sieci NaCl jest energią wydzielaną, gdy jony Na + i Cl- w fazie gazowej łączą się, tworząc sieć naprzemiennych jonów Na + i Cl- w krysztale NaCl.
