Różnica między atomem sodu a jonem sodu polega na tym, że atomy sodu mają ładunek neutralny, podczas gdy jony sodu mają ładunek dodatni. Jony sodu są oznaczone symbolem (Na) i dodatnim (+) znak. Atomy sodu są po prostu pisane z symbolem atomowym.
Każdy atom ma wiele poziomów. Pierwszy poziom otaczający jądro atomu może pomieścić dwa elektrony. Następny poziom może pomieścić osiem elektronów, a następujący poziom jest taki sam. Aby zachować równowagę, atomy szukają pełnej powłoki ośmiu elektronów i albo poddają się albo biorą elektrony z innych atomów, aby uzyskać równowagę. Kiedy pojawia się dawanie i branie elektronów, atomy stają się jonami.
Atomy, które oddają elektrony, stają się jonami dodatnimi, a atomy, które biorą elektrony, stają się naładowane ujemnie. Jednak przed podaniem lub przyjęciem jakichkolwiek elektronów atom pozostaje neutralny. Atomy sodu mają liczbę atomową 11, co wskazuje, że zawiera ona 11 protonów i 11 elektronów. Na pierwszym poziomie sód ma pełny poziom z dwoma elektronami. Na drugim poziomie zawiera również pełny poziom z ośmioma elektronami. Jednak na trzecim poziomie sód ma tylko jeden elektron, co powoduje, że sód staje się niestabilny, ponieważ nie ma pełnego zrównoważonego poziomu ośmiu elektronów. Z powodu niestabilności sodu poszukuje możliwości rezygnacji z jednego elektronu, aby uzyskać równowagę. Często porzuca on ten jeden elektron do chloru (Cl), ponieważ ma siedem elektronów na swoim zewnętrznym poziomie i poszukuje ósmego elektronu, aby uzyskać równowagę. Gdy sód oddaje elektron do chloru, staje się jonem dodatnim. Chloride przyjmuje elektron i staje się jonem ujemnym.