To, co powszechnie określa się mianem kapelusza błazna, zrobione jest z ekstrawaganckiego, kolorowego materiału z dzwoneczkami na końcu trzech punktów. Pierwszy kapelusz błazna został zaprojektowany tak, by przypominał uszy osła.
W czasach elżbietańskich William Shakespeare słynął z tego, że w jego sztukach występuje wielu błaznów. Jednym z błaznów, o których wiadomo, że pracuje dla Szekspira, był William Kempe. Choć były rzadkie, występowały także kobiety-błazny. Jesterowie bawią się na dworze i wśród chłopów, śpiewając, tańcząc, opowiadając historie, wykonując przedstawienia lalkowe i zapewniając wiele innych form rozrywki. Tradycja błazna sądowego zakończyła się podczas wojny domowej w Anglii.
