Klasycznym bohaterem jest osoba o szlachetnych lub boskich narodzinach, która jest prawie doskonała, wykonuje niezwykłe czyny, cierpi fizycznie i umiera w niezwykły sposób. Ten typ bohatera wywodzi się z literatury greckiej i rzymskiej oraz silnie wpłynął na zachodnią kulturę literacką.
W kulturze greckiej i rzymskiej zakładano, że tylko ci, którzy są dobrze urodzeni, byli zdolni do cnoty i honoru. Barbarzyńcy i zwykli ludzie nie byli zdolni do szlachetnego działania, choć mogli być odważni. Częściowo z tego powodu honor klasycznego bohatera był dla niego wart więcej niż życie, choć po jego śmierci jego czyny i honor mogły zostać odebrane przez całą społeczność. Ci bohaterowie mieli bardzo konkretną listę cnót, w tym odwagę, dumę, poczucie sprawiedliwości, honoru i osobistej wspaniałości.
Klasycznego bohatera można skontrastować z chrześcijańskim średniowiecznym bohaterem, który może być postrzegany jako klasyczny bohater z chrześcijańskimi poprawkami do swojej motywacji i zachowania. Oba typy bohaterów podążają za bohaterską podróżą Lorda Raglana i dzielą pewne specyficzne cechy, ale poza tym są bardzo różne. Średniowieczny bohater cierpiał i walczył o swoją społeczność, a nie on sam. Średniowieczni bohaterowie mogli być nisko urodzeni, pod warunkiem, że ich działania były odpowiednio szlachetne, chociaż nierzadko nisko urodzony średniowieczny bohater był szlachetnym w przebraniu. Podczas gdy Achilles jest idealnym grecko-rzymskim bohaterem, idealnym średniowiecznym bohaterem jest król Artur, zupełnie inna postać.
