Odpowiedzialność ministerialna jest złożoną przez ministrów przysięgą, która pociąga ich do odpowiedzialności przed parlamentem. Jest to obowiązek konstytucyjny obowiązujący w parlamentach brytyjskich i kanadyjskich.
Odpowiedzialność ministerialna to pomysł, który sięga XVII wieku pod rządami Stuarta. Był to mechanizm, z którego członkowie parlamentu przypisywali winę ministrom, ale nie krytykowali bezpośrednio króla. Wynikało to z przekonania, że król był ponad zarzutem i nie powinien być potępiony.
Każdy minister, który staje się członkiem Tajnej Rady, jest zobowiązany do złożenia przysięgi. Ci ministrowie są również znani jako ministrowie korony i mają indywidualny i zbiorowy obowiązek wobec systemu parlamentarnego. Zbiorowy obowiązek oznacza, że ministrowie są zobowiązani do postępowania zgodnie z wolą rządu, niezależnie od ich wkładu w proces decyzyjny. Zbiorowa odpowiedzialność zmusza wszystkich ministrów do stworzenia wspólnego frontu i muszą oni mówić jednym głosem podczas zwracania się do parlamentu.
Indywidualne zobowiązanie zmusza ministrów do obwiniania za indywidualne zachowanie i zachowania wykazywane przez departamenty lub agencje, które działają w ramach ministerstwa, w tym poszczególnych urzędników służby cywilnej. Minister musi naprawić wszelkie wykroczenia, przeprosić i w razie potrzeby zrezygnować z gabinetu. Ministrowie ponoszą odpowiedzialność za działania podwładnych, ale nie są obwiniani na poziomie osobistym.
