"P2P" to skrót oznaczający "peer-to-peer", termin w programowaniu komputerowym, który odnosi się do zdolności komputerów do bezpośredniego udostępniania plików, bez potrzeby centralnego serwera. Chodzi o to, że sprzęt i oprogramowanie mogą komunikować się tylko z "równorzędnymi", które mają to samo połączenie. Małe biura często udostępniają pliki między komputerami, które nie mają centralnego serwera, który je łączy.
Oryginalni projektanci komputerów DARPA mieli to na uwadze, gdy projektowali programy, oprogramowanie i sieci na komputerach, które mogły komunikować się za pośrednictwem linii telefonicznych w latach sześćdziesiątych. Dane były przesyłane bezpośrednio z jednego komputera do drugiego, co oznaczało pierwotny projekt wczesnych komputerów internetowych, zanim protokoły internetowe oparte na serwerach stały się normą.
Sieci typu peer-to-peer umożliwiają komputerom pożyczanie mocy obliczeniowej z innego komputera, kopiowanie plików i dokumentów oraz wysyłanie wiadomości. Każdy komputer w systemie P2P może być konfigurowany z preferencjami każdego użytkownika. Na przykład jeden komputer może zezwolić na kopiowanie plików, ale nie na ich edycję, podczas gdy inny komputer może zezwolić komuś na zdalnym terminalu na odczytywanie i zapisywanie plików. Zamiast jednego komputera przetwarzającego duży plik naraz, kilka komputerów w tej samej sieci P2P zużywa mniej mocy obliczeniowej, a mniej czasu na wykonanie dużego zadania, dzieląc zadanie na mniejsze elementy dla każdego komputera.
