W socjologii przykładowe nagrania procesowe są przykładami streszczeń prac w terenie lub czasopism wypełnianych przez uczniów przeprowadzających interwencję klienta. Służyły one jako przykład, w jaki sposób student powinien tworzyć własne zapisy procesu, wykonując prace terenowe składające się z: interakcje z klientami.
Pierwotnie opracowane jako narzędzia do autorefleksji dla pacjentów, nagrania procesowe są narzędziami do treningu pracy socjalnej, które koncentrują się na zdolności ucznia do interakcji z klientami i zastosowania nauki w klasie do sytuacji w pracy. Zapis procesu dokumentuje interakcję ucznia z klientem i pozwala uczniowi zidentyfikować konkretne cele i osobiste przemyślenia, obserwacje i pytania. Umożliwia to także studentowi i profesorowi nadzorującemu zastanowienie się nad działaniami studenta, ocenę zdolności ucznia do zintegrowania nauki w klasie z pracą w terenie oraz zapewnienie stopnia administracyjnego nadzoru nad osiągnięciami ucznia. Nagrywanie procesu jest zwykle zapisywane, ale może być nagrane w formacie audio lub wideo. Pisemne zapisy są zazwyczaj dosłownym transkrypcją lub narracją, ale istnieją inne odmiany.
