Diament o szlifie różowym ma płaską podstawę i 24 trójkątne fasety, które wznoszą się do punktu, i był najbardziej błyskotliwym diamentowym cięciem dostępnym w 1800 roku. W widoku bocznym ma kształt piramidy. Ten styl cięcia kamieni został udoskonalony przez Holendrów w XVII wieku. Często znajduje się w biżuterii z folią za nią, aby poprawić błyszczący wygląd diamentu.
Diament w szlifie róż został wprowadzony po raz pierwszy w 1500 roku i był również nazywany diamentem rozetowym. Ponieważ ten kamień szlachetny tworzył większą ilość blasku niż jakakolwiek inna cięta w tym czasie, jak diament szlifowany Pendeloque, pozostał popularny przez ponad wiek. Proces cięcia, dzięki któremu powstał diament o szlifie różowym, zaowocował lżejszym diamentem o szklistym wyglądzie. Minusem jest to, że ten rodzaj diamentu musi być cięty grubo, aby zmniejszyć ilość utraty światła, więc nie miał dużo ognia. Brak ognia w diamentach o szlifie różowym doprowadził do wynalezienia diamentów o szlifie brylantowym, które są nadal popularne dzisiaj. Diamenty o szlifie różowym często znajdują się w damskiej biżuterii otoczonej mniejszymi półszlachetnymi kamieniami i innymi gorszymi kamieniami.
