W przeciwieństwie do "nauki poprzez zabawę" Tina Bruce uważa, że dzieci używają zabawy, aby ćwiczyć to, czego się już nauczyły. Gra daje im szansę zrozumienia ich związków, myśli i uczuć oraz wykorzystania nowo nabytych umiejętności fizycznych.
Bruce uważa, że zabawa jest procesem aktywnym, a nie czymś, co osiąga cel lub produkuje produkt, a dostarczanie zabawek nie jest konieczne, ponieważ dzieci mogą wymyślić własne rekwizyty za pomocą prostych materiałów, takich jak kije i kamyki. Według Bruce'a dorośli powinni wspierać i ułatwiać zabawę, ale nie powinni być za to odpowiedzialni; dzieciom powinno się pozwolić na kierowanie swobodną formą gry, która stanowi więcej niż przestrzeganie zasad i koordynowanie różnych programów działań wszystkich zaangażowanych stron.
Według Bruce'a gra wyobraźni podnosi zdolności poznawcze dzieci do wyższego, bardziej abstrakcyjnego poziomu myślenia, pozwalając im wyobrazić sobie, jak inni się czują i wypróbować różne aspekty ich osobowości, takie jak bycie dobrym, złym lub samolubnym. Zagłębianie się w zabawę pomaga dzieciom wykorzystywać doświadczenia z przeszłości do rozwiązywania problemów i eksperymentowania. Ponadto głębokie koncentracje, jakie doświadczają dzieci, gdy mają możliwość pełnego zanurzenia się w zabawie, mogą być predyktorem późniejszego sukcesu akademickiego.
