Wykrywanie cech jest procesem, w którym mózg wykrywa określone elementy wizualne, takie jak linie, krawędzie lub ruch. Komórki nerwowe reagują na określone szczegóły i doskonalą się na selektywnych kształtach i światłach, dzięki czemu rozmycie większego obrazu.
Jako element modelu percepcji formy, wykrywanie cech następuje stopniowo, gdy oczy danej osoby są przyciągane do obrazu, obiektu lub osoby, podczas gdy komórki nerwowe przyciągają zawężoną formę ogólnego obrazu i skupiają się na mniejszych bodźcach. Na przykład, patrząc na duże zdjęcie kobiecej twarzy, większość ludzi skupia się na ogólnym obrazie. Dzięki detekcji cech, gdy neurony w mózgu skupiają się na zdjęciu, mniejsze szczegóły na zdjęciu stają się bardziej wyraźne i skupione, takie jak mała blizna na twarzy, zbliżenie pigmentu skóry lub nawet jednego włosa w porównaniu do cała głowa włosów. Ludzie również wyostrzają światło lub małe błyski światła podczas wykrywania cech. Zamiast widzieć pomieszczenie pełne migających świateł, gdy wykrywanie cech jest widoczne, widoczne są tylko niektóre kolory lub błyski, ponieważ neurony w mózgu stają się bardziej zwężone i selektywne, przekazując w ten sposób informacje do oczu danej osoby.
