Grobowy kocyk to kwiatowy wyświetlacz składający się z tkanych wiecznie zielonych konarów, które pokrywają cały grób. Te wyświetlacze są popularne w północnych klimatach i często są umieszczane na grobach przed pierwszym śniegiem jako symboliczne sposób utrzymania bliskich zmarłych ciepło. Zazwyczaj zawierają wstążki, świeże kwiaty i inne ozdoby i mogą być pozostawione na grobie przez całą zimę.
Zazwyczaj podstawą grobowego koca jest prześcieradło z drutu kurczaka, a wiecznie zielone konary są wplecione w niego, aby stworzyć solidny arkusz zieleni. Wielu florystów, którzy tworzą grobowe koce, używa wyrzuconych gałęzi z choinek, aby zapobiec marnotrawstwu.
Pochodzenie grobowej tradycji kocowej przepada z historii. Jednym z możliwych wyjaśnień jest to, że jest przedłużeniem żydowskiej tradycji kopania grobów, pozostawiając je wzniesionymi ponad otaczającą ziemię, aby wyznaczyć ostateczne miejsce spoczynku członka rodziny. Ponieważ większość cmentarzy nie pozwala na podniesione kopce grobowe, grobowy koc jest sposobem oznaczenia miejsca bez stałego wpływu na lokalny krajobraz. Cmentarze, które pozwalają na grobowe koce często pozostawiają je na miejscu do wiosny, a nowe koce są umieszczane każdego roku.
Na cmentarzach, na których nie są dozwolone pełne pokrywy grobowe, poduszki grobowe są alternatywną opcją. Są to po prostu grobowce, tylko znacznie mniejsze.
